Woensdagmorgen 23 februari nam ik dan de bus Maroua - Ngaoundéré. Normaal zou ik die avond vanuit Ngaoundéré de trein naar Yaoundé nemen maar een treinontsporing (een goederentrein, zonder slachtoffers) veranderde mijn plannen. Ik mocht een nachtje in Ngaoundéré verblijven en de trein naar Yaoundé vertrok met 24 uren vertraging op donderdagavond. Ik neem altijd een eerste klasse zitplaats, blijf zitten met mijn schoenen strak aan want je weet maar nooit of het deze keer de beurt is aan de passagierstrein om te ontsporen... (Ik mocht het al eens meemaken…)
Vrijdagmorgen rond 9u kwamen we dan in Yaoundé aan na een veilige maar vermoeiende treinreis van 15 uren (voor ongeveer 800km). Een dreigende regenbui maakte het mij mogelijk het op een loopje te zetten tussen het treinstation en het nabij gelegen hotel Tango. Ik slaagde in mijn ontsnapping en de regen viel in bakken naar beneden net toen ik de treden van het hotel onder mijn voeten kreeg. Diezelfde vrijdag in de namiddag had ik al mijn eerste vergadering. De aanwezigen hadden dan toch wat medelijden met mij en na twee uren vergaderen en de nodige zwarte koffie (het overschot van ’s morgens!) mocht ik mij in hotel Tango terugtrekken om te rusten.
Deze morgen (zondag) kwam Gabriel mij ophalen, een jonge politieman afkomstig uit het Noorden. Hij en zijn vrouw hebben een net niet afgewerkt huis waar ik rustig kan verblijven in afwachting van het vinden van een vaste stek voor mij en mijn gezin. Dat kan enkele weken in beslag nemen. Ik ben heel dankbaar voor dit voorlopig verblijf want verblijven in een hotel maakt de beurs vlug leeg…
Na enkele dagen reizen, vanaf morgen, terug aan het werk en ondertussen op zoek naar een huis! (wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten