zondag 29 mei 2011

Manoka

Beste familie en vrienden,

Deze week mocht ik naar Manoka reizen, een eiland voor de kust van Douala. Douala is de economische hoofdstad van Kameroen. Het CODASC van het aartsbisdom van Douala (Comité de Développement des Activités Sociales Caritatives) wil er een beroepsschool opstarten voor de jongeren van Manoka. Het CODASC heeft de Belgische NGO DISOP (Dienst voor Internationale Samenwerking aan Ontwikkelingsprojecten) gecontacteerd om mogelijkheden voor een eventuele partnersamenwerking te bestuderen.

                                                                      Onze sloep

De reis tussen Douala en Manoka verliep in een sloep met een buitenboord motor. Onze delegatie (Léon: de vertegenwoordiger van CODASC, Isidore: stagiaire op de parochie en ikzelf) kreeg het gezelschap van ongeveer 60 personen in de sloep. Toen we van wal staken kon ik mij opeens heel goed inbeelden hoe economische vluchtelingen zich voelen in een ambachtelijke sloep tussen de Afrikaanse en de Europese kusten… heel klein, overgegeven aan de grillen van een immense oceaan…

                                                                 Tussen de kreken

                                                  De overgang van de kreken naar de oceaan

Drie en een half uur varen, eerst tussen de vele kreken voor de kust van Douala, en daarna in de eindeloze oceaan, op zoek naar het eiland Manoka. De stuurman van de sloep heeft meer weg van een piraat maar hij weet verdorie goed zijn sloep door de kreken en op de oceaan te loodsen! Op de oceaan krijgen we te maken met golven die ons regelmatig een onvoorziene maar frisse douche geven. Ondertussen slaat de zon genadeloos op ons neer waardoor ik meer het uitzicht kreeg van een overrijpe rode garnaal.

                                                      Een overrijpe rode garnaal

Eenmaal aangekomen in Manoka ontdekken we vlug dat we hier in een pareltje natuur zijn aangekomen: tropische onaangeraakte stranden waar toeristen alleen maar kunnen van dromen! Het oerwoud in het binnenland is wel aangeraakt: tijdens de Duitse kolonisatie periode werden er de bomen neergehaald om ze naar Europa te brengen.
De bewoners zijn afkomstig van Kameroen en Nigeria, allemaal vissers die hun beroep uitoefenen met weinig moderne technieken.
Naast het vissersberoep zijn er hier weinig of geen andere beroepsmogelijkheden.

                                      Ongeschonden natuur met Léon en Filip op de voorgrond 

De toekomstige partner van DISOP, het CODASC, wil hier graag een beroepsschool opstarten voor jongeren om meer en gevarieerde werkgelegenheid te creëren op dit eiland. Het CODASC denkt aan de vorming van haarkappers, kleermakers, koks, landbouwers, herstellers van brommers.
Over enkele jaren zouden we ook met een vissersopleiding willen beginnen, met moderne maar aan de lokale werkelijkheid aangepaste visserstechnieken.

                                                              Scheepswerf op Manoka

Ik heb terug een nieuw stukje Kameroen mogen ontdekken en ik ben er heel dankbaar voor! Hopelijk was het niet mijn eerste en laatste keer naar dit eiland te gaan, m.a.w. hopelijk kunnen DISOP en CODASC Douala het met elkaar vinden om er een duurzaam ontwikkelingsproject op te starten!

                                                      Filip met het CODASC team

Volgende week ga ik naar het Dja reservaat in de Oostelijke regio van Kameroen, terug om er een mogelijke nieuwe partner van DISOP te ontmoeten. Ik hou jullie op de hoogte!